Konferencja zamykająca projekt SESI (Social Entrepreneurship as an Enabler of Social Inclusion), która odbyła się 24 września 2025 roku w Parlamencie Europejskim, jasno pokazała: młodzież stoi w centrum nadchodzących zmian społecznych i klimatycznych. Ich pomysły są odważne, innowacyjne i nacechowane wartościami równości, empatii i odwagi – ale nadal brakuje im narzędzi i zasobów, by skalować oddolne inicjatywy.
Najważniejsze wyzwania na przyszłość
Dyskusje w Brukseli unaoczniły pięć obszarów, które wymagają pilnych działań:
Stabilne finansowanie – krótkie, roczne granty nie wystarczą. Dla realnego wpływu konieczne są cykle trzy–pięcioletnie oraz formalne włączenie młodzieży w decyzje o przyznawaniu środków.
Ciągłość programów UE – kończące się inicjatywy, jak Youth Entrepreneurship Policy Academy, stawiają pytanie, czy przedsiębiorczość społeczna pozostanie priorytetem w nowym krajobrazie politycznym.
Przeciwdziałanie dyskryminacji wiekowej – banki i instytucje finansowe muszą opracować jasne procedury eliminujące bariery dla młodych przedsiębiorców.
Reformy barier wejścia – wysokie koszty rejestracji oraz sztywne kryteria inkubatorów wciąż blokują start osób o mniejszych możliwościach.
Strategie skalowania – mniej niż 15% inicjatyw wykracza poza poziom lokalny. Bez przemyślanych planów i ekosystemowych partnerstw grozi im szybkie wyczerpanie.
Ekosystem przyszłości
Przyszłość przedsiębiorczości społecznej młodych nie może opierać się na indywidualnym heroizmie. Kluczowe będą:
sieci i partnerstwa – łączenie uczelni, firm i organizacji młodzieżowych,
mentoring i edukacja – rozwijanie kompetencji poprzez praktykę i peer learning,
uwzględnienie zdrowia psychicznego – jako elementu trwałości działań,
włączenie w governance – aby polityki publiczne i strategie firm odzwierciedlały perspektywę młodych.
Podsumowanie
Konferencja SESI nie zamknęła tematu, lecz otworzyła ważne pytania: jak zapewnić trwałe finansowanie, jak utrzymać obecność przedsiębiorczości społecznej w politykach UE i jak sprawić, by młodzi nie byli jedynie adresatami, lecz współtwórcami zmian. Odpowiedzi na te pytania zdecydują, czy Europa wykorzysta potencjał młodzieży w budowaniu inkluzyjnej i zrównoważonej przyszłości
autor: Paweł Pyrzyński